۱۳۸۸ مرداد ۳, شنبه

براي سرزمينم

ميخواهم خيلي چيزها بنويسم و اينجا بهانه بزرگي است براي نوشتن
من هيچ وقت سياسي نبودم چيزي جزء كوه و بيابان نميشناختم چيزي جزء شكار نميشناختم اما اكنون ميفهم بايد همين قدر كه ميتوانم بنويسم براي سرزميني كه هر روز بيدادي بزرگتر از پيش بر آن ميرود
من ديگر مقتدايم آرش كمانگير است !! خواه افسانه باشد و خواه حقيقت شيريني كه در درازاي تاريخ فراموش شده

هیچ نظری موجود نیست: